Τρεις Ιεράρχες

Ως Τρεις Ιεράρχες αναφέρονται οι τρεις επιφανείς άγιοι και θεολόγοι της χριστιανικής θρησκείας, προστάτες των γραμμάτων και των μαθητών, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο Βασίλειος ο Μέγας και ο Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός ή Γρηγόριος ο Θεολόγος.
Αναδείχθηκαν πατέρες της εκκλησίας και άγιοι. Η σοφία και η δράση τους τους έδωσε τον τίτλο των μεγίστων φωστήρων, όπως ψέλνεται και στο τροπάριό τους: «Τους τρεις μεγίστους φωστήρας της τρισηλίου θεότητος...».

Άγιο Πνεύμα

Άγιο Πνεύμα

Τύπος εορτής:     Με βάση το Πάσχα.
Εορτάζει 50 ημέρες μετά το Άγιο Πάσχα.
Άγιοι που εορτάζουν: Αγιο Πνευμα

Βιογραφία
«....Καὶ εἰς τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον, τὸ κύριον καὶ ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ πατρὸς ἐκπορευόμενον, τὸ σὺν πατρὶ καὶ υἱῷ συμπροσκυνούμενον καὶ συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν προφητῶν....»
Την Δευτέρα μετά την Πεντηκοστή, η Εκκλησία μας εορτάζει το Άγιο Πνεύμα. Το Άγιο Πνεύμα είναι το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, το οποίο εκπορεύεται εκ του Πατρός. Είναι ομοούσιο με τα πρόσωπα του Πατρός και του Υιού και κατά το Σύμβολο της Πίστεως «συνπροσκυνείται και συνδοξάζεται» με τον Πατέρα και με τον Υιό, ίσο κατά τη λατρεία και την τιμή.

ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ο ΤΡΟΠΑΙΟΦΟΡΟΣ & ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΑΣ

 

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ο ΤΡΟΠΑΙΟΦΟΡΟΣ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Γεώργιος  ο Τροπαιοφόρος ανήκει στη χορεία των μεγαλομαρτύρων και είναι από τους λαοφιλεστέρους Αγίους της Εκκλησίας μας. Έζησε κατά τα τέλη του 3ου αιώνος μ.Χ. και τας αρχάς του 4ου επί της βασιλείας του Διοκλητιανού.
 Η εποχή του υπήρξε εποχή σκληρών διωγμών και εξοντωτικών κατά της Χριστιανικής Πίστεως. Ο Γεώργιος είχε μεγάλο αξίωμα. Ήτο κόμης και διακρινόταν σ' όλες τις στρατιωτικές επιχειρήσεις για την γενναιότητά του και την ανδρεία του.

Καλό Πάσχα

Καλό Πάσχα σε 64 διαφορετικές γλώσσες.
Καλό Πάσχα μεταφρασμένο σε 64 γλώσσες (αλφαβητικά)
Afrikaans
Geseënde Paasfees
Albanian
Gëzuar Pashkët
Arabic
فِصْح سعيد
Aromanian
Ti multsã-anji Pashtili! Hristolu-nye! - Dealihea cà-nye!
Basque
Ondo izan Bazko garaian
Breton
Pask Seder
Bulgarian
честит Великден (čestit Velikden)

Ηπειρώτες Ευεργέτες

Ευεργέτες

Ηπειρώτες Ευεργέτες

ΠΑΝΑΓΙΑ ΒΕΛΛΑΣ (ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ)

Εργατική Πρωτομαγιά

Ετήσια γιορτή, με παγκόσμιο χαρακτήρα των ανθρώπων της μισθωτής εργασίας. Με συγκεντρώσεις και πορείες, η εργατική τάξη βρίσκει την ευκαιρία να προβάλει τα κοινωνικά και οικονομικά της επιτεύγματα και να καθορίσει το διεκδικητικό της πλαίσιο για το μέλλον. Η Πρωτομαγιά είναι απεργία και όχι αργία, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα, αλλά και σε πολλές χώρες του κόσμου.
Η Πρωτομαγιά, ως εργατική γιορτή, καθιερώθηκε στις 20 Ιουλίου 1889, κατά τη διάρκεια του ιδρυτικού συνεδρίου της Δεύτερης Διεθνούς (Σοσιαλιστικής Διεθνούς) στο Παρίσι, σε ανάμνηση του ξεσηκωμού των εργατών του Σικάγου την 1η Μαΐου 1886, που διεκδικούσαν το οκτάωρο και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Κατέληξε σε αιματοχυσία λίγες μέρες αργότερα, με την επέμβαση της αστυνομίας και των μπράβων της εργοδοσίας.

Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940-41
Μέρος της Βαλκανικής Εκστρατείας του Β' Π.Π.
Έλληνες στρατιώτες στο Αλβανικό μέτωπο γιορτάζουν την Πρωτοχρονιά του 1941
Ημερομηνία	28 Οκτωβρίου, 1940 - 23 Απριλίου, 1941
Τόπος	Ήπειρος, Ελλάδα, Αλβανία
Έκβαση	Ελληνική νίκη Γερμανική εισβολή
Εμπλεκόμενες πλευρές
Ιταλία Αλβανία Ελλάδα
Ηγετικά πρόσωπα
Σεμπαστιάνο Βισκόντι Πράσκα (Αρχιστράτηγος του Ιταλικού Στρατού μέχρι τις 9 Νοεμβρίου) Ουμπάλντο Σόντου (Αρχιστράτηγος του Ιταλικού Στρατού μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου) Ούγκο Καβαλέρο (Αρχιστράτηγος του Ιταλικού Στρατού από τα μέσα Δεκεμβρίου) Αλέξανδρος Παπάγος (Αρχιστράτηγος του Ελληνικού Στρατού)
Δυνάμεις
Ιταλία[1] 140.000 την 28η Οκτωβρίου 1940 270.000 την 1η Ιανουαρίου 1941 520.000 τον Απρίλιο του 1941 Ελλάδα[2] 35.000 την 28η Οκτωβρίου 1940 232.000 την 13η Νοεμβρίου 1940 240-250.000 τον Απρίλιο του 1941

Ελληνοϊταλικός πόλεμος (1940-1941)

        


Ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940-41 (στην Ελλάδα αναφέρεται και ως Πόλεμος του '40 ή Έπος του '40) ήταν η πολεμική σύγκρουση μεταξύ Ελλάδας και συνασπισμού Ιταλίας και Αλβανίας, η οποία διήρκεσε από τις 28 Οκτωβρίου 1940 μέχρι τις 31 Μαΐου 1941, όταν και ολοκληρώθηκε η κατάληψη της χώρας. Επίσημη έναρξη του Πολέμου θεωρείται η «επίδοση του τελεσιγράφου», ενώ μετά τις 6 Απριλίου 1941, με την Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα, όπου η Ελλάδα κλήθηκε να αντιμετωπίσει τέσσερις εισβολείς, συνεχίστηκε ως Ελληνο-ϊταλο-γερμανικός πόλεμος, ή ορθότερα επί της ουσίας Ελληνο-Ιταλο-αλβανο-γερμανο-βουλγαρικός πόλεμος.

Σπήλαιο Περάματος

Σπήλαιο Περάματος
Το Σπήλαιο Περάματος Ιωαννίνων ανακαλύφθηκε τυχαία το 1940, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, καθώς οι κάτοικοι του χωριού προσπαθούσαν να βρουν καταφύγιο από τους βομβαρδισμούς. Με το τέλος του πολέμου βρέθηκε στο Πέραμα ο Κωνσταντίνος Κασβίκης, γυμναστής και ερασιτέχνης σπηλαιολόγος όπου μαζί με την ομάδα του έβγαλε φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν στον τοπικό και Αθηναϊκό τύπο. Έτσι έμαθαν για το Σπήλαιο Περάματος Ιωαννίνων ο Ιωάννης και η Άννα Πετροχείλου, οι οποίοι επισκέφθηκαν το Πέραμα και άρχισαν συστηματική εξερεύνηση και χαρτογράφηση του Σπηλαίου, ώστε να αξιοποιηθεί τουριστικά.

Νησί Ιωαννίνων

Το Νησί των Ιωαννίνων είναι νησί και οικισμός που βρίσκεται στην λίμνη των Ιωαννίνων (Παμβώτιδα). Μαζί με τον Άγιο Αχίλλειο Πρεσπών είναι ένα από τα δύο κατοικημένα νησιά σε λίμνη στην Ελλάδα.

Το νησί
Το νησί βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα της λίμνης πολύ κοντά στον οικισμό Αμφιθέα. Έχει έκταση 200 στρέμματα και μέγιστο υψόμετρο 520 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας ή 59 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της λίμνης.[1] Το μέγιστο μήκος του είναι 800 μέτρα και το πλάτος του 500 μέτρα. Η δυτική του πλευρά είναι βαλτώδης ενώ το υπόλοιπο τμήμα του είναι βραχώδες και δασωμένο στο μεγαλύτερο μέρος του.

Το Κάστρο Ιωαννίνων

 Το κάστρο των Ιωαννίνων είναι κτισμένο σε μικρή βραχώδη
χερσόνησο στη δυτική όχθη της λίμνης. Από την οχύρωση, όπως αυτή εξελίχθηκε μετά τις
ριζικές ενδεχομένως εργασίες του 13ου αιώνα, αλλά και τις προσθήκες ή βελτιώσεις του
14ου αιώνα, διατηρείται σήμερα ένα μεγάλο μέρος, λιγότερο ή περισσότερο αναγνωρίσιμο,
στο σημερινό κάστρο. Ένα μεγάλο μέρος των βυζαντινών τειχών διατηρείται κατά μήκος
της οδού Ιουστινιανού, ενώ αρκετά τμήματά του σώζονται επίσης σε άλλα σημεία του
κάστρου. Στην νοτιοανατολική ακρόπολη, που είναι περισσότερο γνωστή ως Ιτς Καλέ,
πολύ κοντά στο χώρο που υψώνεται σήμερα το Φετιχιέ τζαμί, ήταν πιθανότατα κτισμένος ο
ναός του Αρχαγγέλλου Μιχαήλ, ο οποίος σύμφωνα με αρκετούς ερευνητές
υπήρξε ο μητροπολιτικός ναός της πόλης.

Ποταμός Καλαμάς

 

Ο Θύαμις ή Θύαμης ή Καλαμάς είναι ο μεγαλύτερος (σε μήκος) ποταμός της Ηπείρου και ο έβδομος μεγαλύτερος της Ελλάδας. Θύαμις είναι το αρχαίο όνομά του, ενώ Καλαμάς αποκαλούνταν στο παρελθόν ο μεγαλύτερος παραπόταμός του, αλλά με το πέρασμα του χρόνου οι δύο ονομασίες ταυτίστηκαν.

Παραδοσιακοί Χοροί στην Ήπειρο

Η περίοδος της Τουρκοκρατίας όπως ήταν φυσικό επηρέασε το χαρακτήρα και την ζωή των Ηπειρωτών. Αυτό φαίνεται σε κάθε τους κοινωνική εκδήλωση· τους έκανε ανθρώπους με πείσμα και αποφασιστικότητα, με όρεξη για ζωή και κίνηση. Ως αποτέλεσμα, το τραγούδι και ο χορός, αποτέλεσαν αναπόσπαστα στοιχεία όλης σχεδόν της καθημερινότητάς τους. Για παράδειγμα, η συμμετοχή όλων των κατοίκων του χωριού στον ανοιχτό κύκλο του χορού, ή στο «διπλοκάγκελο», πιασμένων χέρι – χέρι, συμβόλιζε αλλά και ενίσχυε την ενότητά τους ως μελών της ίδιας κοινότητας.
Σε πολλές περιπτώσεις ο χορός αποτελούσε κριτήριο για την επιλογή του γαμπρού και της νύφης, ενώ η συμμετοχή μιας κοπέλας σ’ αυτόν ήταν δείγμα ότι έφτασε σε ηλικία γάμου και ήταν έτοιμη να δεχθεί προτάσεις.